ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ο αρχικός ομιλητής της πρώτης ομάδας, λέγεται εθιμοτυπικά «πρωθυπουργός» και καθήκον του είναι να ορίσει το ζήτημα, δηλαδή να θέσει το πλαίσιο της συζήτησης ερμηνεύοντας τους όρους που αποτελούν το θέμα (π.χ σε ένα θέμα «Η Βουλή θα νομιμοποιήσει τα ελαφρά ναρκωτικά», ο πρωθυπουργός πρέπει να προσδιορίσει τι ακριβώς είναι τα ελαφρά ναρκωτικά). Με βάση τον ορισμό ο πρώτος ομιλητής δηλώνει τη θέση της κυβέρνησης και έπειτα παρέχει επιχειρήματα και τεκμήρια που να στηρίζουν την άποψη της πλευράς του. Ο δεύτερος ομιλητής της Κυβέρνησης πρέπει, να υποστηρίξει όσα επιχειρήματα αναίρεσε η πλευρά της αντιπολίτευσης, να αντικρούσει τα επιχειρήματα που έφερε η άλλη πλευρά και να προσθέσει καινούρια επιχειρήματα για την πλευρά του.
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Ο πρώτος ομιλητής της αξιωματικής αντιπολίτευσης ονομάζεται «Αρχηγός της Αντιπολίτευσης» και το πρώτο καθήκον του στον αγώνα είναι να αποδεχτεί ή να απορρίψει (σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις) τον ορισμό του Πρωθυπουργού, λαμβάνοντας μια θέση αντίθετη με αυτή της κυβέρνησης. Κατόπιν ο Αρχηγός της Αντιπολίτευσης προσπαθεί να αναιρέσει (ανασκευάσει) τα επιχειρήματα των αντιπάλων του και να παρέχει στη συζήτηση επιχειρήματα που να δείχνουν ότι η δική του θέση είναι σωστή. Ο δεύτερος ομιλητής της ομάδας αυτής έχει ανάλογα καθήκοντα - υποστηρίζει την ίδια θέση, ανασκευάζει τα αντίπαλα επιχειρήματα και προσθέτει καινούρια
ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Στο Βρετανικό Κοινοβουλευτικό σύστημα, μετά τον δεύτερο της αξιωματικής αντιπολίτευσης έρχεται η σειρά του πρώτου ομιλητή της Συμπολίτευσης και του δεύτερου μέρους του αγώνα. Καθήκον της συμπολίτευσης είναι να υποστηρίξει την κυβέρνηση στην θέση της, αλλά ταυτόχρονα να εισάγει μία «επέκταση του θέματος», δηλαδή να εξετάσει το ζήτημα από μία άλλη πλευρά διαφοροποιούμενη από τους συμμάχους της (τους οποίους και ουσιαστικά ανταγωνίζεται). Ο τελευταίος ομιλητής της Κυβερνητικής πλευράς λέγεται Συνόπτης και πρέπει να παραθέσει μία περίληψη του αγώνα εξηγώντας γιατί η πλευρά του (και ιδιαίτερα η ομάδα του) έχει δίκιο και νίκησε τον αγώνα επισημαίνοντας τα σφάλματα της άλλης πλευράς.
ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Η δεύτερη ομάδα της αντιπολίτευσης, έχει ρόλο ανάλογο με αυτόν της συμπολίτευσης. Ο πρώτος της ομιλητής πρέπει να αναιρέσει τα επιχειρήματα της άλλης μεριάς εισάγοντας (προαιρετικά) και αυτός μία επέκταση στην θέση της πλευράς του. Αντιστοίχως, ο τελευταίος ομιλητής της Αντιπολίτευσης και του αγώνα πρέπει να συνοψίσει και αυτός τα επιχειρήματα των ομάδων και να δείξει στο κοινό και στην κριτική επιτροπή την ορθότητα της πλευράς του.